Spoon – Transference

Fans van de op slimme wijze kaal gehouden rammelindie, waar Spoon furore mee maakte schrokken zich vast een hoedje van het dikke, swingende geluid van doorbreekplaat Ga Ga Ga Ga Ga. Ze sloegen de handen om de oren, knepen beide ogen dicht en hoopten dat het voorbij ging. Toegegeven, het geluid van de plaat was commerciëler dan al haar voorgangers. Toch waren de liedjes stuk voor stuk steengoed en was ook op Ga Ga Ga Ga het experiment nooit ver weg. Op zevende plaat Transference zet Spoon weer een stap richting het experiment. De soulvolle indiesex van Ga Ga Ga Ga wordt met een subtiele draai verwoven met het experiment van eerdere platen. Dat experiment zit hem deels in de songstructuren, maar nog het meest in de lol die Spoon tijdens de mixfase met hun platen lijkt te hebben. Het nummer “Mystery Love” eindigt middenin een zin, en verspreidt over de plaat vallen af en toe woorden weg. Dat is niet een simpel geval van draaien aan knoppen ‘gewoon omdat het kan’. Spoon geeft Transference bewust een onaffe uitstraling, als extra munitie bij het bereiken van het gewenste effect. Het is alsof de plaat je tijdens het luisteren af en toe door de vingers glipt. En daardoor blijf je er maar achteraan lopen.

mij=ANTI / Epitaph